Van Droom Naar Daad
Laurens, Co, janneke en Rein lieten als eerste het oog vallen op een fraaie oude graansilo op de kop van de Oosterpoort. Een krachtig monument aan het water. Met “a room with a view”. Ideeën over een combi van cohousing en B&B met alles er op en er aan kregen gestalte. Duidelijk werd ook dat de Silo het niet zou worden. Gebouw technisch leek het ondoenlijk en een bestemmings verandering leek niet reëel.
Juist toen kwam de gemeente Groningen met de idee van Wonen in het Stadshart. Geënthousiasmeerd door Roeland van de Schaaf, wethouder. Het hart van Groningen, het centrum had van doen, worstelde met de leefbaarheid. Bedrijven en studenten bevolkten het centrum. De idee werd geboren om er plek en ruimte te maken voor jonge gezinnen, voor zzpers, voor ouderen. Voor groepen die een positieve boost zouden kunnen geven aan de leefbaarheid en de levendigheid van het stadshart.
Onder aanvoering van Henk Boldewijn van KUUB togen de initiatief nemers van het eerste uur op de fiets op pad. Samen met anderen. Zij fietsten dwars door het centrum en bezochten een kleine twintig locaties. Groot en meeslepend zoals het USVA theater tot een kleine sportzaal waarin in het bijgebouw nog de communistische bibliotheek gevestigd was. Met de tuin grenzend aan de tuinen van de mevrouwen van lichte zeden. Ze stonden op daken van naoorlogse gebouwen in de Haddingestraat, met ongelooflijk veel vierkante meters maar zonder uitstraling. Zonder die herkenbaarheid en het nodige karakter.
Ook de twee Borgman scholen in het centrum werden bezocht. Aan de Jacobijnerstraat en de nieuwe Kijk in ’t Straat. Het enthousiasme was daar. Cohousing, het gedachtengoed en de ideeën leken realiseerbaar te zijn. En dan ook nog op pracht locaties in de stad.